کسی که مراقبه میکند در هر مرحله از از آن که باشد، حتی پس از مدتی کوتاه متوجه تغییر در وضعیت عاطفی خود با آنچه که قبل از مراقبه بوده می شود و این تغییر خود را به طرق مختلف نشان می دهد.

گاه به صورت احساس شادابی همراه با رفتاری مثبت تر و گاهی به صورت یک احساس سلامت عمومی ، چیزهایی که قبلا باعث آزار شخص می شدند اکنون به صورت راه هایی مفیدتر و جدیدتر به نظرش می رسند.

دید آن نسبت به مسایل عوض می شود و خیلی بیشتر کنترل افکار و احساسات خود را داد ؛ این واکنش ها سالهاست که شناخته شده اند اما در سالهای اخیر توضیح فیزیولوژیکی برای آنها به وجود آمده است.

معلومات به دست آمده از اسکن های مغزی و اندازه گیری امواج مغز اطلاعات جدیدی در مورد وضعیت آلفا به دست داده اند. زمانی که ما از نظر جسمی و روانی کاملا در آرامش و استراحت هستیم امواج مغزی ما دچار تغییر می شوند، تا زمانی که عمدتا در وضعیت آلفا قرار بگیریم و با قرار گرفتن در این وضعیت، مغز موادی شیمیایی به نام اندروفین ها را به جریان می اندازد.

این همان جریان شیمیایی است که فواید آن به عنوان احساس تندرستی تجربه شده است.

به یقین آندروفین ها مخدر طبیعی خوانده شده اند و مراقبه یکی از آسانترین راه های به دست آوردن این حالت است ؛ این حس های خوب تا مدتی بعد از اتمام مراقبه هم باقی خواهد ماند و طول مدت آن در اشخاص مختلف متفاوت است.

فایده دیگری که مراقبه برای بدن دارد این است که جریان این ماده شیمیایی یعنی آندروفین ها باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود و به شخص کمک میکند با بیماری های عفونی بجنگد و سلامت خود را حفظ کند.